Gözyaşının bedelidir
Ya canından can verirsin
Ya canda canını derersin
Çocuk bakışların masumiyetidir
Anne diyerek çığlık çığlığa
Korkuların filmidir yaşananlar acı içinde
Geceye kurşun sıksan
Yaraladığın yine kendin olursun
Adaletsizliğin tanı ağırmaz sabaha
İblisin azı dişleridir diş geçirdiği yüreğe
Papatyalar masum
Papatyalar sessiz
Papatyalar dikensiz
Papatyalar bembeyaz bir yürek
Koparır cellat gövdesinden
Paramparça edercesine
Nefsi zehirli hançer
Yaprakları söker bir bir
Kök toprakta kalır
Ağıtlar düşer her bir yana
Gözyaşlarına bulanır Toprak Ana
Ve
Suskundur ahali
Dinsizliğin dinciliğinde
Ödün vermez nefsinde
Ya Kur ’an anlamsızdı
Ya da anlamsız Kur’andı
Ya insan adem değildi
Ya da adem insan değildi
Papatyaları koparırken
Suçluydu herkes
Göz göre göre
Namussuzluğun namusluluğunu yaşarken
Biz siz onlar
Hakk bir diye seslenir Tekbir ile
Hakkı inkar ederler Tekbirsizlikleriyle
İşte budur
Çocuk düşlerde
Uykularda vurulmak
İşte budur
Çocuk düşlerde toprağa kan yağmurları ile yağmak
Sus
Sus
Susmak ne güzelde yakışmış
Dilsiz şeytanlığı ile insanoğluna
Vur prangaları diline
Vur prangaları Hakk diyen diline
Vur ki iblislerin cenneti olsun
Çocuk düşlerinde bu kahpe dünyanın ADALETİYLE
SUS
SUS
SUS