3
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
1111
Okunma
yüzümü
yüzüne dönsem
bir zifiri karanlık
gözlerin silinmiş
kör bir kuyu belki
eski yerinde
görmediğim.
gönden mi
günden mi
yanık
sesinin
eskimişliği..
insan
ne kadar sağır
insan
ne kadar kör
ve
insan ne kadar uzakmış
birbirine..
saklımda
tek bir tümce
ne dizelere sığar
ne şiirlere
bir yaşamdan da artıktır belki
belki bir yaşamdan az..
insan
ne kadar yarım
ne kadar
çeyrek
ve
insan ne kadar ırak
kendine...
yüzünü
yüzüme dönsen
bir zifiri karanlık.
bir sürü kurtçuk
soğumuş bir tenin
ayaklarında
ve
yanık
bir dal karanfil
bir demet gül kokusunda
bir a-ra-lık...
bir şarkılıktır
zaman içre
zamana yenilen konuk..
geldik
durduk
ve
yorulduk..
yüzümü
yüzüne dönsem
bir zifiri karanlık..
19/02/2018
ödemiş
Cevap Yaz