Bir esinti Palandöken rüzgârı.
Estikçe eser yüreğimi yakar.
Başı dik mağrurlu o beyaz karı.
Tozdukça tozar yüreğimi yakar.

Ne kadar mutlusun sen Palandöken.
Ayrılık geldimi seninde önen.
Niye hüzünlendin yok seni döven.
Sustukça susar yüreğimi yakar.

Benim gibi sende aşık mı oldun.
Yarin ele gitti yürekten doldun.
Hazanınmı geldi sarardın soldun
Soldukça solarsın yüreğim yakar.

Erzurum denince artar efkârın.
Örtüye büründün başında karın.
Senden iyisi yok karşında yârin.
Aklıma gelince yüreğim yakar.

Selam sana benim Palandöken’im
Ne kadar baş olsam sensin bedenim.
Sen çekip gitseydin artardı gamım.
Çoğalır afkârım yüreğim yakar.

Kovdunya Urusu, ermeni, rumu.
Sahip çıktın vermedin Erzurum’u.
Sen başından attın şükür zulümu.
Bir kahraman oldun elleri yaktın.

Keşke sahip çıksa idim yârıma.
Kol kanat gerseydim beyaz karıma.
Senin gibi bende mutlu sonuma.
Ulaşamadım ben yüreğim yakar.
10.12.2005