Filim gibi geçer zaman gözümden
Çektiğim acılar senin yüzünden
Kaç defa yandım ben kendi közümden
Çektiğim acılar senin yüzünden

Görmeden yaşamak varsa bahtımda
Hep sen vardin oysa gönül tahtımda
Sevip saymak vardı inan ahtımda
Çektiğim çileler senin yüzünden

Düşündükçe seni düşürdün derde
Çöker gözlerime bir siyah perde
Feryadım duyulmaz düştüğüm yerde
Çektiğim acılar senin yüzünden

Uzattım elimi, değmez eline
Karıştı gözyaşım tuna seline
Bazen isyan ettim kendi halime
Çektiğim çileler senin yüzünden

Hasret ateşinde yanıp tüttükçe
Nefes nefes seni çekip yuttukça
Zaman aşımında ömür bittikçe
Çektiğim acılar senin yüzünden

Vurulmaz düşene kâinat dardır
Günülde düşmeyen yarendir, yârdir
Uzakda görünen gizemdir kardır
Çektiğim çileler senin yüzünden

Sarsam sarılmıyor gönūl sevdası
Gözlerimden uzak yalnız kalması
Durmadan kanıyor, aşk;ın yarası
Çektiğim acılar senin yüzünden




Şiir _Yaralı_34/Avusturya