Yosun tutmuş kaldırımlarında yürüyorum
Dar ve ıslak sokakların
Bir soğuk Şubat akşamında
Bacalardan çıkan dumanların isleri siniyor
Yağan yağmurun üzerine
Hasret tüter bu kaldırımlar
Sevgiliye
Yıldızlar da görünmüyor bu gece
Kaç yağmur yağdı sevgili
Gidişinin peşine

Sen baharları severdin
Çiçek açmış ağaçları
Mis kokan Frezya’ları,Sardunyaları
Nergis’leri ve Fulya’ları
Hatırlarım evinizin bahçesinde
Bir Manolya ağacı vardı
Ihlamur çiçekleri açardı
Güller ekmişti annen
Kırmızı ,beyaz ve tatlı bir sarı
Kamelyanın altında çay içerdik
Yağmurda kokardı toprakları
Uzaklarda Cırcır böceklerinin sesleri
Dinlerdik yaz akşamları

O bahçenin önündeyim şimdi
Bu soğuk Şubat akşamı
Bir ürperti sarıyor yüreğimi
Hatırladıkça anıları
Yıkık ,viran evin karşımda
Kamelya mı ,o da yok şimdi
Güller solmuş,çiçekler yok olmuş
Toprak kokmuyor eskisi gibi
Sen bilmezsin
Gidişinin ardından
Kaç mevsim soldu
Kaç yağmur yağdı sevgili