3
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
1775
Okunma
__________________Güle şiir yazan çok kaktüsün hâli yetim
__________________Kaktüste gül ruhunu yazabilmek niyetim
Niçin böyle melûlsün her yanın lime lime
Saçların şaha kalkmış bir ok gibi duruyor
Kime götürsem seni ya da hangi hekime
Yüzün yemyeşil olmuş hazâna düş kuruyor
Anlatırsan dinlerim tarifsiz acın niye
Eşinden mi ayrıldın su mu seni aldattı
Mecnun gibi sahrada olman kimden hediye
Hangi mücrim suçunun vebali sana çattı
Söyle bana ey kaktüs nedir ki gülden farkın
Her şiirde o varken anlatan yok hâlini
Cihanda yapayalnız kalmak mı yoksa korkun
Aşk gözüyle bakanlar bilmez mi cemâlini
Kimsesizin kimsesi dermândır elbet bize
Hâl bilmeze açılmaz ızdırâb dudağımız
Belki de varmayacak yollarımız menzile
Cepken gibi sararken hicrân dolu ağımız
Ne gidene ağıt yak ne de kahret kendini
Bin derde deva olur ruhunda tebessümün
Sakın sabrı yakarak harâb etme bendini
Sana düşmandır hasret bana düşman ikbâl ün
Benim belim eğilir sende dökülür yaprak
Bilmelisin sır aşkın yolları kabre çıkar
Bir yâr gibi sararken bizleri kara toprak
Üstümüzden sadece yalnızlığımız akar
Bir kaktüs vardı derler bir de miskin Makberî
Zamanda iki deli birbirini anlayan
Ukba’da olacaksak vuslatın muzafferi
Varsın olmayagörsün bahtımıza ağlayan
______________Makberî