Bu son görüşmemiz, son buluşmamız,
Bak gökte martılar çığlık atmakta.
Kötürüm hasrete, zor alışmamız,
Tok sirenler, acı acı ötmekte.
Gün ölüyor, akşam demini aldı,
Gözlerin aklıma takılı kaldı.

Umudun zülfünü dağıtır rüzgâr,
Buruk tebessümdür, gamzene çöken.
Mevsim kış, yol uzun, vakit ise dar,
Ayrılık değil bu, ölümcül diken.
Bizi bilinmez bir deryaya saldı,
Dilim lâl, boynum bükülü kaldı.

Çil parmaklarını, kaçırma öyle,
Ellerim üşüyor, içim ise kor.
Bir çiçek güneşsiz yaşar mı söyle?
Bakışım umarsız, dudaklarım mor.
Şu virane liman, hülyamı çaldı,
Onulmaz dertlerim, sökülü kaldı.

Az sonra yaklaşır kıyamet anı,
Sanki üstümüze devrilir şehir.
Yürek atışından şairi tanı,
Demir alıyor yat, tadımız zehir.
Sevda dönülmez bir ummana daldı,
Elvedan beynime çakılı kaldı.

Ağır ağır kenti terk ediyorken,
Dalgalar gövdemi sallayıp durur.
Az önce gölgeni fark ediyorken,
Şimdi tek fenerin ışığı vurur.
Bizimkisi, firak sonlu masaldı,
Aşk gönderinde gam çekili kaldı.

07.02.2018
Muhittin Alaca