Gemiyi yakacağına evini yakmışsın
Nerede kalacağını şimdi şaşırmışsın
Zaten sakardın iyice oldun yakar
Birde paçanı çomağa kaptırmışsın
Yengeden birde güzel fırça yemişsin üç öğün
Kalanları toplayarak annesine gitmiş
Sevinsene diyeceğim halin çok perişan

Kendine almışsın bir taş arabası
Yanına köyden iki elin marabası
Yaptığının yoktur bir manası
Söyle bu nedir neyin kasması
Ata takılmaz ki itin tasması
Aklını da yakmışsın belli ki
Yaklaş kaynanaya ol onların marabası
Yoksa çok yorar seni bu taş arabası
Sevinsene diyeceğim halin çok perişan

Taş arabasını bıraktın kayıkla gezersin
Sokakta deniz mi var sen neyi sezersin
Görünüşe bakılırsa sen çok betersin
Sanki kazık yemiş gibi dik gezersin
Yıkılmışsın ulan neden fark etmezsin
Yengenin yokluğu evin yokluğunu çekersin
Yaklaş kaynanaya yoksa sıfırı tüketirsin
At o kayığı bir köşeye deniz gelince binersin
Sevinsene diyeceğim halin çok perişan


Önce bir bak bakalım ne var elinde
Sıfırı tüketmeden yanaş kaynanaya öp elini de
Kur araya yıkılmaz bir köprü evin içinde
Acılar içinde kıvran büyüksün ana de feryat dilinde
Fazla cılkını çıkartma yersin tokadı
Sen bön bön bakarsın galiba anlamadı
Ne halin varsa gör uzaklaş kaynanada evini yakmadan
Bu hayat galiba seni pek ciddiye almadı
Neyin varsa aldı boş kapıya bıraktı
Sana yaşanacak bir an bırakmadı
Senin gibi bu dünyada yakan olmadı bir numarasın
Bir numarasın sakarlıkta neden yaşam koçu tutmazsın
Kararsız anlarında danışırsın
Anlamsızlıkla yaşamaz biraz canlanırsın
Sakın onu da yakma tümden batarsın
O seni tutar sakarlığına izin vermez anlarsın
Sen bir şey yapmana gerek yok o ne derse
Yok, yapma bırak o yapsın sen uzakta bakarsın
Belki bakarak bir şeyler anlarsın
Sevinsene diyeceğim halin çok perişan
İnşallah hayat bundan sonra sana verir yedek bir can
İçinde olmaz inşallah çok büyük heyecan
Âşık Gülveren