1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
835
Okunma
farklı dokunuyor kelimelere
parmak uçlarım
ve zorluyor beni
bilmem kaç zamAnlı heceler ki
peki o biçimsiz işaretlere
ne demeli?
söküp onları derinden,
anlamlı bir cümle kurma telaşları,
satır satır sana dökülürken ki
senden sonra,
tüm boşluklarıma
akıyor ırmaklarım...
bil/iyorum
keskin bir süreç bu/devrim.
iç-sel ayaklanma...
bir hayat avareliği gibi
soluk alma biçimi/ hırıltılı
ve derin/
slak sırılsıklam
odaklanma anı ki
büyür bebekleri g¬özlerimin
güzel haller arifesinde,
sana doğru yaptığım
o yolculukta
mekaAnsız/zamanSız..
her virgül
çakıl taşı olur
derinlerinde okyanusun
ve ses/lenişler nokta..
iksir değil bu sır da..
konu sen olunca
büyüsü düşer harflere
kokunun
ve genişler
yüreğimin hacimleri
seni çekmek için derinlerine,
kendime ki
yazdığımda sana
aktığımda sana
mektup mektup,
sana dökülen her harf
su/damla
ve metin/ler tutkusu olur
yaşamın..
tutuklusu müebbetlerde
ve...........
‘’..bir mevsim ki kanatsız
ve ben tam ortasındayım desem
inanır mı ebabil kuşları…’’
(...)