2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1147
Okunma
Ben bu istasyon da
Bunca yıldır neler gördüm
Nereye gidiyor bu yolcu
Kampanasız-düdüksüz
Hem neden renkleri böyle sarı mor
Gözleri hep aynı noktaya bakıyor
Yavrum diyor bir ana
Ötede evlat babayı uğurluyor
Gemiler geliyor rıhtım’a
Bacaları dumansız
Kaptansız-pusulasız
Kocamışları-çocukları
Eli kınalı gelinleri götürüyor
Ki sevileri vardı içlerinde
Kopuk kalıyor yaşamları
Belki en tatlı yerinde
Madem renkler silinecek
Rüzgar dinecekti,
............Ne gerek vardı istasyon’a
.....................ya da değermiydi uğrama
........................................bu köhne liman’a...
fevzi künüçen.