zamanın birinde
insanlar yaşarmış
cennetten kovulmuşlarmış
önce soyunmuş derisinden
sonra giyinmiş çuldan çaputtan
mintanı paçavradan yamanmış
öyle yokluğa düşmüş varlığını yitirmiş
hayli zaman geçmiş üzerinden
ne demlerden demlenmiş soyları
akıp geçmiş tarihin nehirlerinden
kimi yıkanmış, kimi kirlenmiş

...

derken günler bugünleri kovalamış
zamanın akrebi yelkovanı yakalamış
doğru ile yalanın savaşı hiç bitmemiş
mazisinden korkan soytarı soyu
cesetlerin üstüne gazete örtmeyi
hatta, film icabı ağlamayı bile öğrenmiş
neler neler öğrenirken
insan olduğunu unutmuş

...

bazıları yağmur olmuş
yoksulun yüzüne yağmamış
bir çirkin duygu ki herkesin içini kaplamış
dost düşman birbirine karışmış
çapanoğlu dedikleri biri
her taşın altında aranmış
saklandığı taş hiç bulunmamış

...

gözünün önünde dururmuş oysa
etin derdiyle ruhunu hiç görmemiş

sardunyam