uymaz iken hiç bir kar tanesi diğerine
benzemez iken kardeş kardeşe
kolonla dur
geleceğini bilemeden

bahçemde güller sevgilin kokar
göz damlalarım ikinize akar
cemalime bakıp aldananlar
görmez mi ki benden içreyi

ademoğlu arar beşerde aşkı
hüsrandır sonu başı
bilemez ki aradığı gerçeği
karşılar mı sanırsın gerçek aşk/ı

ey insan uyan
ölüsün
yaşıyorum sanan
gerçek aşk
inan
sana senden de yakın......

Aşk-ın heyecanı tevhitle başlar,uçsuz bucaksız çöllerde şekillenir tıpkı mecnun gibi...Dilden dillere nakledilerek günümüzde dahi gıptayla anlatılır ağızdan ağıza.Aşk,beşerle olamaz! İddia eden varsa bunun adı aşk değil cinselliktir...İnsan sever ama bunu aşk sanar,aşk,aşık oluğunun varlığında yok olmaktır tıpkı,Yunus,gibi,deve çobanı diye anılan Veysel Karani gibi,yada sema yaparak dönen Mevlana ve kılıç darbelerinin kesmediği Bayazidi Bestami gibi...63 yaşına geldiğinde "yeryüzünde yaşamaktan haya ederim" diyerek kalan ömrünü kazdığı mezar gibi bir çukurda geçiren Hoca Ahmet Yesevi gibi,işte bu saydıklarım ve daha nice sayamadıklarımın aşk tarifidir bunlar..Yürekten kutluyorum bana bu kadar yorum yaptıran aşkı çağrıştıran ve aşkı doğru yerine oturtan şiirinizi gönülden kutluyorum! Sizi tebrik ederim.Selam ve saygılarımla.