Yıllardan bindokuzyüzyetmiş,
Daha yaşım on dörttü,
Ahmetin yaşı on beş.
İkimizde yorgancı çırağı,
Kalfalığa yol alıyorduk,
Birbirimizi çekemiyor,
Hep didişip duruyorduk...

Bir gün gündüz atışıp kapıştık,
Akşam on bire randevulaştık,
Issız karanlık bir yerde,
Mızraklı dede buluşacaktık,
Mızraklı dedeye birlikte çıktık...

Başladık itişip kakışmaya,
Senmisin, benmiyim tutuştuk,
Sesimizi yükselttik birisi koşarak,
Aşağıdan yukarı aniden çıktı,
Ne yapıyorsunuz burada siz,
Neyi paylaşamıyorsunuz.
Bizim ahmet’i tutu çekti...

Ahmet’i tutup çekince,
Ahmet bıraksana beni,
Arkasını hemen getirdi,
Benim babam polis dedi.
Berber olan babası nasılda,
Bir gecede polis oldu.

Adamın elinden kurtulduk,
Koşarak hızlı uzaklaştık.
Sabah birşey olmamış gibi,
çalışmaya devam ettik.
Aynı yerde beş yıl daha çalıştık.

Bu bizim aramızda bir anı oldu,
Şimdi ahmete ben takılıyorum,
Benim babam polis diyorum.
Ahmet şimdi diyorki bana.
Bir daha deme kalbini kırarım
Biraz kızıyor ama gülüyoruz
Bu anlattıklarım elli yıl oldu.
Yıllarda anlamadan nasıl geçti
Pardon benim adım’mı cemal
Söylemeyi unuttum.


cemal usta
31.01.2018