3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1023
Okunma
Oğul! Harfler çok ağır, taşımaz oldu zihnim
Satırlara yükleyip kurtulayım diyordum
Baktım ki satırların her yanı inim inim
Yine aldım sırtıma, yine kendimi yordum!
Oğul! Kazan kaynıyor yüreğimde gün be gün
Ne gelir elden diye uykularım kaçıyor
Şu başıboş dünyada hüzün bile çok üzgün
Etrafa is karası buhranını saçıyor
Oğul! Sen bir akıl ver aklım elden gidiyor
Zulmün kanlı elleri boğazında mazlumun
Haykırıyor çaresiz, Rabbimde çare, diyor
Işığında titreyip usulca yanan mumun
Oğul! Deme , "Ey anne! şuncacık varlığıma
Ne yükler yüklüyorsun, yazık değil mi bana?"
Deme ki darlık gelir var olan darlığıma
Senı yiğit bellettim yaşadığın cihana!
Oğul!
Var ol!
Hakk’a yar ol!
5.0
100% (8)
Cevap Yaz