Tüketilicek bir sevda değil,
Sana olan bağlılığım.
Günahlarının bedeli olarak , bedenimi
Ateşlere atarak sevdim seni.
Çok özeldin, su gibi duru
Yalın ve güzel yüreğin,
Lakin uzaklığın...
İşte tüm olumsuzluklara rağmen,
Hasretinin özleminde,
Yokluğunun acısıyla sevdim.
Yitirmedim bende ki seni.
Temmuz’’un sıcaklığında buz kesen gecelerde
Üşüyorum sensiz...biliyor musun?

Bu kaçıncı gecedir; ben sensiz, sen bensiz
Hasretinin eskitemediği,kulaklarımda yankı sesin
Duy sesimi bitanem...özledim seni.
Gülümseyen yüzünü,yosun gözlerini,
Suya hasret toprak gibi bekledim.
Tam unuttuğumu zannettiğimde,
Cama vuran yarasanın gizeminde,
Sen gelirsin yeniden düşlerime.
Birlikte yaşanılanlar gelir birer, birer.
Tutku değil, heves değil
Sen nefes bildiğim,
Seni sen olduğun için sevdiğimsin yar!
Aşk ve sevgi ayracında, bütünlüğünde
Bedenin değil, yüreğindir asl olan.
Gözlerimden gitmeyen, perde olan
Gerçeğimdir hayalin.

Yorma kendini,çabalama
Beni anlamak için.
Bakma papatya fallarına da,
İnanma sakın! söylemezler doğruyu
Gir kalbime, gör kendini, uğraşma,
Arama , kelimeler aralarında,
Arnavut kaldırımlarında,
Veya sisli bir sokak lambasının dibinde,
Bulamazsın benden bir iz .
Gün doğumunun sancısında...

Öylesine alıştım, öylesine özlüyorum ki,
Bir ışık ol, gel gir dünyama.
Kızgın kum taneleri ol,yak bedenimi,
Her rüzgar esişinde daha çok sarayım seni.
Olmasan da yanımda aşkın yeter bana.
Kör bir kuyuda gibiyim,
Tut ellerimden çıkar beni,
Bırakma düşerim...




Refik
24 . 01 . 2018
İstanbul