4
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
1685
Okunma
çalınan bir çocukluktu yalnızlığım
annem gittiğinden beri içim tükendi
kırık bir demet papatya gibi soldu canım
kuşların sürgün yediği ikilemdeyim
ellerimde solan ömrüm
tıpkı kırık bir demet papatya gibi
neden hep hüzün söyler şarkılar
bu denli içim hiç yanmamıştı
annem gittiğinden beri
içimdeki tüm türküler sustu
suskunlaştı ruhum
şeker köpüğü yaralarım
ve bir avuç anne yarası kaldı
çalınan bir çocukluktu yalnızlığım
ellerim çiçek yarası
ve şimdi papatya yası tutmakta ömrüm
bu denli içim hiç yanmamıştı
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz