2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1046
Okunma
Ne zaman durupta baksam aynaya,
Kırlaşan saçımı artar görürüm:
Yıllarca kurduğum sonsuz hülyaya...
Ölüm kementini atar görürüm.
Çaresiz bir demde çekmeden ahı,
Vuslat hasretiyle,bekle sabahı;
Bükmeden belimi nefsin günahı...
Dertleri derdime katar görürüm.
Arsızca yaşarken yaklaşır ecel;
Gidenler seslenir "HAYDİ SEN DE GEL"
Yolcuya bu yolda kim olur engel;
Halimi mizanda tartar görürüm.
Uyan, sen de uyan "Ey gafil geda"
Elveda umudum,artık elveda!
Şu fani aleme etmeden veda...
Ölmeden ölümü tadar görürüm.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
