"Sefa geriliği var" demiştin ya o gün

Cefanın alayına meydan okuduğum gündü...

Başıma dayanmış namlunun kokusuydu içimi acıtan
Yoksa korkusu muydu açılan kapının...
Kora kor hengame dişe diş gömmekti toprağa
Kıyamadığım acılarımı...

Onlar büyütmüştü zamana karşı direncimi
Açlığına o yüzden dayanıyordum kibele

Senki hevesimin kursağıydın tıkanan
Kucağıydın öksüz haykırışlarımın de hele...

Askısı olmuştun saflığımın
Baskısı vız gelirdi törenin
Seni vermezdim kucağına cehlin
Senin ikrarınla büyüdü memleket
Senin inancıla kibele...

Toprağa tohumu gönlümüzle ekmiştik
Bilmiyorlardı kök salacağımızı baharda

Efsuni bir bakışın yıktı karanlığı
Kararın küheylan yelesinde taşındı

Öbek öbek umut sıra sıra azmindi
Dağlarını yıkan ihanetin....

Kuru değildi karaydı gözlerin
Damlaların yeşertti dünyaları kibele

Sensin adımlarını adam eyleyen
Felaketin...sensin vatan eyleyen toprağı

Elinin lezzetiydi evini yuva...
Yuvanı dava eyleyen...

Kadındı ve senin adındı inanç...