Konuşmayı unutan gözler yeniden doldu
Sözlerim sebepsiz bir çocuk gibi bu akşam.
Dertlerime binlerce derman bulan da oldu
Hiç biri kalbimin önünde değil bu akşam.


Ve ismin kalemimden son kez yazılıyorda
Sevgim son yolculuğuna uğurlandı sayıp
Ne abi var ne kardeş arkadaş zaten kayıp
Sahi onlarda yanımda değiller bu akşam

Sen gittin ya yanımdan ilk defa vede son kez
Sana ölüp ölüp diriliyorum bu akşam
Kalbimdeki en ücra yerde gelde beni ez
Birtek senden senden kaçamıyorum bu akşam.

Birisi derdimi sordu "O" dedim güldüler
Tabiki kardeş deyip ilk sözümü böldüler
Anlaşıldı seviyorsun deyip hep övdüler
Sana nefretimi kusamıyorum bu akşam.

Nefretin çiçeklerini bir bir suluyorum
Bakınca on çıldırıp yüzlerce kaçıyorum
Senle her bir güne tekrar tekrar kanıyorum
Deniz kar tutuyor ben yanıyorum bu akşam...