Hoş geldin hayat
Nasıl bir yaşam beklerdik
Kah düştük kaldırımlar üstüne
Yaşam girdabında zıplarken gençliğimizde
Bir gün olsun yaşayamadık rahat
Yazık çocukluğumuzu bile...

Bir avuç niğmet için
Kimimiz bazen kavga ettik
Paylaşamayı beceremedik
Kah kendi elimizi kestik, kah ilişkiyi insanlarla
Dostluğu kaybettik, kötülüğe tohum ektik
Akrabayı, bayramlarda bile bitirdik

Zamanı geçti yaşamanın
Nefes almanın bile, nakit olduğunu öğrendik
Aybaşlarında peşini sevdik
Şanstır diye torbadan çektik
Bir yudum nefes almadan parkları terkettik
Yanılıp birileri ardından konuştuk
Hısım gözetilirken karşısında ezildik
Kimimiz sevdik derken
Bir gün teneffüs zili çaldı erken...

Dediler yazık etmişsin sen, gel hele
Biraz arazi beğen kendine
İlacı ararken ezildik kapılarda
Yolsuzlukların girdabına girdik
Hastane kapılarında inim inim inledik...

Alet olduk günah işledik azdır diye
Katlanmak gerek dedik, biz de
Son yolculuğa hazırdık
İpin çekilir, biz de bıktık bundan
Şimdi vakit tamam dedik
Yolculuk vakti
Güle güle hayat...

Behçet Bük 2018-Eskişehir