Kahrolası tutkularım yok mu
Karanlık girdabına tutunan gece
Bir düş gibi vurur hislerimin duvarına
Bir damla göz yaşı iner gizlice
Yalnızlığımın sahilinde dalgalar üzerine
Mavi sularına sessizce

Mehtap gönül uykularında eirir
Bazen bıçak kadar keskindir
Bazen de körkütük uykularım
Hani nerde sevenler, bütün sevdaları bitirir
Şimdi ise titrek yalnızlığında dudaklarım...

Kayboldum yine ömrümün ilkbaharlarında
En değerli bulduğum sevdalarımın
Tutsak kalan sorumsuz yıllarında
Sonsuza dek süregelen yalnızlığında...

Artık zamanı kalmadı beklentilerimin
Ne sıcak ne de soğuk zemheride
Zamanımın en koyu saatlerinde
Son durağına gelmişken hayatımın suskun penceresine...

Son bestesi bir kadeh ve sen gelirsin aklıma
Dinlerken müziğin o güzel nüktelerini
Bağlamak gelir içinden geceyi gündüzüne
Tek akılda kalan sevgili güzelliğiyle
Gecedir hep yalnızlıklar

Behçet Bük 2018-Eskişehir