Ceddine ait, toprakta doğdun./
Özgürce yaşayan, bir birey oldun./
Bayrağı ve dini, hazırda buldun./ Kıymet bilmez isen, adam değilsin.

İnsan diye yarattı, seni Yaratan,/
İnancıyla yaşadı,hep senin Atan,/
İnanan sayesinde, oldu bu Vatan/,
Kabul etmez isen, adam değilsin.

Hürriyet içinde, dolaşmaktasın./
Kendi vatanında, çalışmaktasın/. Çoluk çocuğunla, yaşamaktasın./ Nankörlük edersen, adam değilsin.

Ülke sorunundan, bi’haber isen,/ Gördüğün yanlışa,” bana ne” dersen,/ Mücadele edene, destek vermezsen,/ Buğz bile etmezsen, adam değilsin.

Kimler aday olmuş, diye bakmazsan,/ Aday olanları, araştırmazsan,/ Vatandaşlığını, eğer yapmazsan./ Kötüyü seçersen, adam değilsin.

Zalim devletler, yine buluşmuş./ Yahudi Dünya’da, eşkıya olmuş./ Müslüman cenahta, akıllar durmuş./ Yuh olsun demezsen, adam değilsin.

Komşular çevrende, açlık çekerken,/ Bombalar altında, yardım beklerken,/ Acılar içinde, kalıp inlerken,/ Seyredip geçersen, adam değilsin.

Bir elin yağdadır, bir elin bal da,/ Kanaat yok olmuş, gözün hep mal da,/ Fakir fukara da, acep ne hal da,/ Diye düşünmezsen, adam değilsin.

Etrafın çevrili, karayla suyla,/ Düşmanın geliyor, sana pusuyla,/ Dindar gözüken, orospusuyla,/ Görmezden gelirsen, adam değilsin.

Özgür dolaşırsın, bayırda dağ da,/ Mehmetçiğin bekler, seni sınır da/, Hayır dua ile, biri anar da,/ Amin demiyorsan, adam değilsin.

Kolay alınmadı, Vatan toprağı,/ Cephede savaştı, usta, çırağı,/ İçerde dans etti, düşman uşağı,/ Şayet bilmiyorsan, adam değilsin.

Mehmedim toprağı, öldü vermedi/. Kundakta çocuğu vardı, görmedi/, Bu Vatan uğruna, kimler ölmedi/, Bunu unutursan, adam değilsin.

Sonunda derim ki, oturup durma./ Vır vır konuşup ta, ağzını yorma./ Ne yapayım diye, bana da sorma,/ Bir moka yaramazsan, adam değilsin.


Not:Kusura bakmayınız şiir sayfamda bir tuhaf çıktı.
Ben de / la ayırdım.
Saygılarımla.