Otururken dere kenarında bir yere
Baktım tüm güzellik yerli yerinde
Dedim insanlar hani bunun neresinde
Bakıp gören var mıdır bir kere gezerken içinde
Gözler akıl hisler başka yerde kiminle
Güzelliği görmeyene diller sözler sen söyle

Hayatın anlamsızlık yükü omzumuzda
Çekeriz onca çileyi hayatımız burnumuzda
Bak gör güzellikler durur işte karşımızda
Varalım haydi beraber ne anlarız varmadığımızda
Gözler akıl hisler başka yerde kiminle
Güzelliği görmeyene diller sözler sen söyle

Bir gün bu hayatımız elbet sona erecek
Kim güldü kim ağlattı belli olacak bilinecek
Herkes yaptığından dolayı hesap verecek
Bilmeyen bilemedim bunları diyemeyecek
Gözler akıl hisler başka yerde kiminle
Güzelliği görmeyene diller sözler sen söyle

Âşık Gülveren’im insanın hakkını sen bil
Sahip çık yakmasın o kemiksiz acı dil
Sev insanları bir ömür sende sevil
Bu hayatımız sonsuz bir hayat değil
Gözler akıl hisler başka yerde kiminle
Güzelliği görmeyene diller sözler sen söyle
Âşık Gülveren