Âh İstanbul İstanbul olalı
Hiç görmedi böyle keder!
Dizeleri kurşun gibi kalbimi deler geçer
Keşke aşktan olsaydı bu keder,
Bu dert beni İstanbul’dan bile eder!
Öyle bir dert ki İstanbul bile gözüme görünmüyor,
Açılıyorum denizinde gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüyor,
Bakıyorum kız kulesine feryadım oraya da yetişiyor,
Geçiyorum dibinden azıcık olsun tat vermiyor!
Boğazın sularında ruhumla yüzüyorum,
Etrafa nemli gözlerle bakıyorum,
Tarihi binaları seyre dalıyorum,
Sen de yalansın İstanbul bunu çok iyi biliyorum!..
Ey İstanbul! Kimleri bağrında sakladın?
Ne sultanlar, ne padişahlar ağırladın!
Hani nerde ecdat nerde ata onları nere sakladın?
Alacağın olsun sen de yapacağını yaptın!
Balıklar atlıyor derin sularda,
Bir balık mı olsaydım acaba şu dünyada?
Taşımak çok zor bu imtihanı
Hissediyorum ağırlığını omuzlarımda!
Bakalım ne olacak bu yangının sonunda?
Eminönü, Ayasofya,Sultanahmet
Ey ecdadım! Senin ruhuna rahmet!
Allah’ım sen hem onlara hem de bize yardım et!
Bırakma ellerimizi nolur merhametinle muamele et!
Bir cuma vakti Yeni Camide başlar yine secdede,
Benim Rabbime kullar kemerbeste,
Herşey ama herşey Mevlamın elinde,
Emir inmeyi bekliyor en büyük yerde!
Canlar canı Eyup Sultan Hz leri,
Efendimizin sav güzide sahabesi,
Onu da aldın ya insanın geliyor hayret edesi!
Her karışından fışkırıyor Allah erleri..
Şöyle bir daldım sana Pier Lotiden,
Başım döndü senin güzelliğiden!
Daldım derinlere teleferikle dönerken,
Baktım komple Eyyup Mezarlığına kimleri yutmuş bünyen!
Okudum fatihamı üstlerinden geçerken,
Galata köprüsü, Boğaz köprüsü, Fatih köprüsü
İstanbul’un gerdanlıği muhtesem üçlüsü..
Geçen geçiyor üzerinden fani dünyadan geçer gibi işin özü!
Dünya yalan, dünya fani, ey gözümün gönlümün süsü!
Gözümü açtım Kadıkoydeyim..
Kâh hâl pazarında babamla gezmekteyim,
Kâh otobüs durağında, babamın elinden tutmuş beklemekteyim
Nereye gittiniz ey yıllarım?
Kadıkoy eski Kadıköy degil her geçen gün yenilenmekte
Ama ben, günden güne eskimekteyim!..
Aziz Mahmut Hudâyi, Mehmet Emin Tokadi Hzleri,
Ziyaretinize geldim Mevlama açtım ellerimi!
İçime işliyor edeple gelen lutufla gider sözleri
Edebimle kurban olurum size, Ey Allah’ın sevgili velileri!
İmtihan demesem bu aklım yerinde durur muydu?
Rabbime, Kuran’ıma, dualara sarılmasam acep ne olurdu?
Rabbim verdiğin imana hamdolsun!
Bu gönül birtek,birtek sende teselliyi buldu..

10/08/2017




Çok ağladım, gözyaşlarım sel oldu
Sanki yer gök birleşti,
Canıma o dar alan yer oldu, yurt oldu..
Öyle ağırdı ki derdim bu yüzüm gülmeyi unuttu,
Hayat sanki bana en beterinden bir pusu kurdu!
Ruhum kanadı kırık kuşlar gibi yine de hayata tutundu..

Rabbime inancımdı tutunduğum tek dalım
Mevlamdı her daim yardımcım
Gözyaşımı silenim,sığındığım,yalvardığım
Beni bana bırakmayanım
Şiirlerimle paylaştım acımı, kederimi
Rabbime yazdım çektiğim çileyi
Ve..gönderdim dilekçemi biricik Rabbime
Duaları kabul edene,
Dert verip derman gönderene,
Şefkatlilerin en şefkatlisine,
Bırakmadı Rabbim beni bırakmadı!
Bırakmaz ki zaten O(cc) kendisine sığınanı
Çünkü Rahimdi onun diğer bir adı..
Ne kadar hamdetsem az halime..
Umudumla,duamla ve sabırla o günleri atlattım
Rabbimin tecellisini bir kere daha yaşadım

Rabbim ne kadar şükretsem az sana
Nolur affınla beni yarlığa
Bir kere daha aciz olduğumu,
Kudretinin sonsuz olduğunu gösterdin ya bana,
Nolur izin ver şu âciz kulun kurban olsun yollarına!..