Kocaman gözüken
Bir varlığın sonunda
Yokluğuna uyandım

Oysa
Tek gerçeğim
Kabul etmiştim seni..

İstesen canımı da verirdim
Pişman değilim
İstesen yine veririm
Perişanım o kadar..

Krıldı sol tarafım
Hani saf kabul ettiğiN
Ne kadar olduğunu
Ben bile bilemedim!!
Sen /kıran ne bilesin..

Çok yandı
Saf tarafım
Kaç yanık izi var
Sayamadım
Parmaklarım değil
Aklım yetmedi...

Geceler boyu ağladım
Hiç usanmadı gözyaşım
hiç bıkmadım..

Şaşarsın
Kaç komadan sag çıktığıma
Ölüme el açtılar
Sevenlerim
Çünkü günden güne eridim
..

Peki hani nerde ?
Uğruna ölümlerden döndüklerim..


Hep sızlattı
Benim varlığımda
Senin yokluğun
Hiçliğinin büyüklüğünde
Kaybolan benliğime
Acıdım...

Acı ki!
Bedenimde
Kalbimdi çürüyen..


Ve..

Hayatta
Tek gerçeğim düşündüğümdü
Bana yalanlar ötesini söyleyen..

Şİmdi tek sözüm var!

ÇOK ŞEY İSTEMİYORUM
YÜREĞİMDEN DE
ÇEK GİT YETER...