0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
564
Okunma
Göz bebeğimden içeri süzülen ışıksın,
Varlığınla yokluğunu ayırt edemiyorum.
Aklımı almaya sanki çok alışıksın,
Zihnimde rengini, istesem de silemiyorum.
Narkozum, mutluluk hormonum, damarlarımda tacımsın.
Yokluğunda varlığında sana ulaşamıyorum
Aklım çok karışık tam yerini bir türlü bulamıyorum
Narkozda mıyım? Hasta mıyım?
Ebedi bir yasta mıyım bilemiyorum.
Gel ey sevgili
Sanal sokaklarımda seninle olmak beni çok yordu.
Hayallerimin kotası doldu, renkleri soldu.
Gel ey sevgili
Gel, çünkü fikrime aşıladığın narkozun etkisi doldu.
