Bir Kova Uyku

yüz yıl bile değil hayat bize, olmalı
batık kadırgalardan kurtulduğumuza şükür
elimizdeki yürek kırık ve yaratuz içinde
parça pincik ruh halimiz tarumarda olsa
gün bu gün nasılsa geçiyor ömür

dört mevsim güzünde horon düşlerimiz
belli ki zaman çok kısa ahlayıp vahlamaya
kalbimiz yağmurdan ırmak gibi güçlü değil
zamanın baş dönmelerinde uyandıralım şafağı
gül’e özdeşleşipte bakış bırakalım toprağa, suya

meyhaneler dolaşıp önüne koyulalım sarhoşluğun
davullu zurnalı gelecekse gece, olsun içelim
toplayalım başımıza bütün zilli yosmaları
döne döne sallasın rakkase, her yanı ayrı cümbüş
aşka sarılıp bi güzel uyuyalım sonunda

bağır bağır çağıralım, ayılalım ayrılıklarda
eylülü, güzü, yaprak dökümünü önümüze serip
selamı siz verseniz keşke diyorum songünlerimizde
nasıl olsa ölüm hepimizin sonsuzluğu değil mi?
sevdaları alıpta başımıza öyle gömülelim

…
doğmaya çıkalım gelin yollara, dahi tarlalara
ve çoğaladuralım geceleri tersyüz etmeye
öpeyim abi, ben sarhoş değilim aslında.

İlkay Coşkun
22.08.2012

Şiir Vakti Dergisi
Sayı 2- Ekim 2012