Güneyin incisi, en baştasın sen
Toros Dağlarında karsın Adana!...
Dadaloğlu gibi genç yaştasın sen
Gözümün ışığı, yârsin Adana!...

Uygarlık beşiği; ilimsin, fensin
Karacaoğlan’ın meskeni sensin
Kadim surlarınla, mağrursun, şensin
Sevgin içimizi sarsın Adana!...

Mutfağında pişer kebabın hası
Türküyle silinir kulağın pası
Yakar içimizi; aşkı, sevdası…
İffetsin, onursun, arsın Adana!...

İnsanı gayretli; durmaz, yorulmaz
Seyhan ile Ceyhan akar durulmaz
Güzelliğin Hakk’tan, hikmet sorulmaz
Hicransın gönülde, harsın Adana!...

Çepeçevre sarar Çukurova’yı
Kaderi saymıştır sıcak havayı
Toros güzelleri kurar yuvayı
Gönül köşkümüzde varsın Adana!...

Hasat sevincine karışır hazan
Gözümüzü okşar düzen ve mizan
Merkez Camii’nden okunur ezan
Karanlığı yırtan nursun Adana!...

Apaydınlık mâzin, çağın var senin
Sıra sıra Toros, dağın var senin
Bereketli ovan, bağın var senin
Cihan var oldukça dursun Adana!...

M.NİHAT MALKOÇ