Mecbursun

Nasıl da geldi geçti fasl-ı bahar kanmışım
Her dem senle beraber olacağız sanmışım

Değişken hallerini mevsimlerden çalan yar
Yalancı şarkılarda bir ben miyim bahtiyar

Başlarken bitiren kim bir türlü bilemedim
Allah’a el açıp da hercai dilemedim

Varlığınla yokluğun sanma ki aynı değil!
Mecbursun sen gitmeye, bu ben eski ben değil!

Mektupların yalancı nağmelerle dolmasın
Yıllarca hüküm giydim, bir gün seni bulmasın

Gökyüzünde maviler nasıl da donuk bakar
Gözlerinde bakışlar binlerce yıldız yakar

Kibriti ilk çakan sen, sen değil miydin söyle?
Alevi tutuşturup nereye gittin böyle?

Uzaklar sana yakın, yakınlar bana uzak
Senin gitmek dediğin bana büyük bir tuzak

Artık gelme bahçeme gülün dikenle doldu
Benim bülbül dediğim ötmeye muhtaç oldu

İki hecelik vuslat ulaşılmayan bir sır
Dalgalı denizlerin katiliydi bin asır

Aşk-ı derun hallerin başında duman tüter
Gördüklerim reva mı? Bir gün makberde biter!

Sevilay ÇARTIK