Bugün bir fincan aldım sana
Sandal geçen şehrin içinden
Hani hep almak isterdin ya
O sevdiğin resimdekinden

Çok zor olmadı bana seçmek
Sana uygun fincanı almak
Tam bu dedim onu görünce
Kahve içmeni düşününce

Bir tane de kendime aldım
Keyfinden bir pay düşer diye
İkisini pakete sardım
Kıyamadım küserler diye.

Ama ben kahveyi hiç sevmem
Bilirsin biraz çaycıyımdır
Fakat sen seviyorsun diye
Cana katıp sevesim vardır

Hiç bilmem ben köpüklüsünü
Ya da beceriksiz, tatsızı
Dedim ya ben kahveyi sevmem
Ama hiç, hiç içmem de demem.

Belki bugün hatrım var sende
Hatır dediysem senet değil
Vadesi dolmuş bir kahvenin
Fincan hatrı da kırk yıl değil

Belki bir ömür seveceksin
Kırılmadık kalp kuytusunda
Ya dantel rafa dizeceksin
Ya da taşıyacaksın canda

Kalp de kırılır elbet bir gün
Umulur ki kırılmaz fincan
Kırılsa üzülme, ziyan yok
Fincan ne ki? Pazarda pek çok.

Buğra San 07 Ağustos 2007