Zalimlik hüküm sürmekteydi şu garip dünyada
Çiğ güneşin altından birisi kalktı ayağa
At sürüsü
Keçi sürüsü
Koyun sürüsünden;
Ayrılmış gibiydi aslında..
Duyguyla inancın
Merhametle zalimliğin
Öfkeyle nefretin arasına;
Bir kılıç gibi indi adeta..
Kendisine gelmeliydi insanlık!..
Yeter dedi bu kadar zalimlik
Ağaca suyun yürümesi gibi
Vicdanlara doğru yürüyordu barış...
İnsanlığı hiçleştiren
Şiddete karşı gelen
Bir tohum gibi deliyordu toprağı
Katılaşmış yüreklere
Yapılmış zalimliklere karşı
Bal olmuş,süzülüp geliyordu barış..
Yağmurun billur taneleri gibi parlak
Yere düşen mercan kolye gibi kırmızı kırmızı
Açılıyordu barış.
Çiçekler yaprağını açmış
Adalet mızrağı hedefine ulaşmış
Karanlıkta oynaşan cinler kaçmış
Cinlerin şahı;
Silindir şapka altında
Sıkışıp kalmış..
Serçe sağanağında bir an’dan..
İhanetin bukağısından
Kurtulup;
Ayağa kalkıyordu barış!..
Demokrasi klasikten bir müzik gibi;
Çalanın elinde uçup giderken
En büyük kumpaslar gümbürderken
Hepsini yerle bir ederek
Kalkıyordu ayağa barış!..
Ve buluşturdu gökle denizi mavilikler içinde
Mavisini çiçekle
Buluşturuyordu barış
Yağmurlar sonrası açan güneşle
Çoğalıyor çoğalıyordu barış..
Yurtta barış,dünyada barış..
Kızıl çam,mor çam ile
Ve mavi çamla buluştu barış..
Tarih bir kibritin ucunda parladı
Şiddeti kovaladı kovaladı
Bir bulut gibi gezinip
Damlalar içinde süzüldü barış..
Toprak hayallerine kavuşmuş
Ağaçların rüyası gerçek olmuş
Semadaki gizli elin dış aleme yansımasıyla
Yüreklere tohum oldu barış!..
Tüm evrendeki nizamın
Güneşin,ayın ve yıldızların
Ezeli ve ebedi bir nizamı gibi
Ali nizam içinde gelmişti barış..