Bir kış sabahı...
DAğlar,taşlar,soğuk sular
Hep ayaza kesmis
Bir buz dağı misali durmuşlar yolumda
Soğuktan donmaktayım nerdeyse
Kalleş ruslar sarmış zirveyi
Utanmadan bayrağını asmış
Bitmiştir elimde mermim,yoktur üstümde
Mintanım,ufak bir parça bile ekmeğim

Bitse keşke bu zulüm ne gam olr ne tasa bana bir an
Gayrı gerisini düşünmem bile
Kralı gelsin korkmam ben
Aldatmaları,hileleri işlemez benim neslime
Yiğitliğimle nam saldım ben yedi cihana
Cesaretim ,imanım ve kudretim ile
Esaret yoktur mayamda,özümde baş eğmek yoktur asla

Ölürüm bu vatan için
Bu memleket uğruna ölmeye deger
Kahpeyim,namerdim bu yolumdan
Bir gün gelir dönersem eğer
Yağmur misali şarapnel yağsa da göğsüme
Haçlı seferleri gibi göğsüme çarpar da
Kesilir şarapnelin takati ama bişey olmaz
Göğsümdeki imanımla bana birgün bile


Vatanım dönse de bir sefalet yurduna
Erken aralanır vatanımın evlatlarının gözündeki perde
Bu genç yaşımda vatanım için düşmüşüm umulmaz derde
Halimi ifadeye sözler kifayet etmez

Yiğit anam bana ak sütün helalinden içirdi
İman ile süzüp de bana adestiyle içirdi
Haydi yürü dedi bayrak peşine düşürdü
Vatanım içn bayrağı düşürmeme derdine düşürdü
Ardım sıra gelen yiğitlerde korku bulunmaz

Başımda tipi,kar,fırtına ve boran...
Bana asker demeye bin şahit ister
Yırtıktır potinlerim,elbisemde bulunmaz astar
Bu sefil halet ile benzerim gedaya ama
Şunu bilirim Haktan gayrısına ne esir olurum
Ne de bir geda ne de ondan başkasına boyun eğerim bir an bile


Benim bu milletimdeki fakirlik müstehak mı yoksa kader mi
Sormayın erenler tüfeğimde yoktur bir tek mermim
Süngümle girerim düşmamnın içine
Aldırmam düşmanın elindeki silahına,teknolojisine

Gülmeyi unutmuş benim milletimin çoktandır
Yeminle,sadakatle isterim onlar için şehit olmayı
Devletim unutmuş halkını,yatağındaki hastayı
Ayağıma giymeye bir tek çizme bulunmaz

Düşmanın karşısında fakrıma karşın
Boyun eğmedim asla ve hiç bir gün
Binlerce yerden yedim onlarca kurşun da
Yaramı sarmaya merhem bulunmaz

Sarıkamış dağları kar ile buzdur
Gözleri kör oldu yiğitlerimi ayazdan
Kten urbalar giydim hep safi beyazdan
Bundan gayrı giymeye kefen bulunmaz

Bir kahraman nesildir,oğuzdur aslım
İslamı seçerek oldum yaradana teslim
Ruhumu,bedenimi ancak Hakka teslim
Başkalarına kul olmak bende bulunmaz

Yiğit neslim sırtımı dağlara dayalı yüreğim derin yaralıdır
Duyulmaz soğukta sesim,iniltilerim kesiktir
Yattığım şu toprak eğer olsun çok serindir
Tüten bir yurt ocağında ateş bulunmaz

Yalnız gecemde düşer de kar erir penceremde
Biraz anlatsam neslimin erliğini uykularınız kaçaR
Kardelenler ancak bu mevsimde açar
Baharda,yazda veya başka zamanlarda bulunmaz

M.ZAHİD AY(14.5.2008)