sevda eleğinde süzüldü ruhum
kah ateşine harman oldum
kah öz hamuruma şifa buldum
aciz aklın yoktu kerameti düşündükçe sustum

akıl olmayınca lal kesildi dilim
eğilip yüreğime rüyalara daldım
hasretine hoşnut ilikledim
yanan bağrımı ebediyete gizledim

sen ve ben olmazdı bilirim
konuşsam küserdi kelimelerim
şu dertli yanıma dönmezdi dizelerim
sevdanı kıyamete başka nasıl yaşatırım

kaderine gizlenen sevdalınım
sen olsanda bana can olan diğer yanım
dualarına düşmedikçe adım
yokluğundan korkup sevdamı sakınırım

sureti sevda cennetim
gül yüzünden tebessümü eksik etmesin rabbim
fakat bilirim yetmez hiç bir niyetim
yüreğine düşen ben değilim

şu aciz dünyam sesine hasret döner
güneş gider ay göklere düşer
sol yanımda bir dua niyaz eder
dualarım dualarına amin der

bilirim gören halimi görmeyenlere söyleyecek
duyanların hepsi halime deli diyecek
fakat buna rağmen kulakların belki de işitmeyecek
varsın işitmesin yine de yüreğim duana amin diyecek

zarif ellerinde dokuduğun kumaşı
merhametli yüreğin ile pişen aşı
yârim diye seslenen dudaklarını
tatmak nasip olmayacak belki...