1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
785
Okunma
Onca acıya gülmek,bu nasıl bir çelişki.
Hiç hesaba katmadan ötesinden gelişti.
Ben yazarım okuyan zanneder şiir
Gönlümün kalemi yazıyor bir bir
Alnımda çizik yoktu, ne saçta ağırmalar.
Gönül bir kervansaray,her acıyı ağırlar
Gece kaldırımlarda tükenmez ayak sesi.
Buğulu aynalarda kimsesizler nefesi.
Benliğim vurgun yedi,vurgun yedi gözlerim
Tükenmez acılara mesken tuttu yüreğim
Gözlerin bana miras baktığın her aynada
Ayrılık veczimde bitmez bir yara
Beklemek beklemek,yine beklemek
Necip gibi geceyi gündüze eklemek
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
