Rüzgarda savrulsun saçların ahenkle
Doğaya meydan okurcasına
Kıskansın gül güzelliğini gülümseyerek
Bülbül dile gelsin ahı figan ederek
Ellerimiz birleşsin ayrılmayalım diyerek .

Dilsiz bir aşk yorgunu yüreğim
İçimde anlayamadığım bir hüzün var
Gözlerimde yaş boğazımda hıçkırık
Diller suskun sukut eder sadece
Gözlerde ümitsiz bir bekleyiş var .

Ağlamayı yasak ettim gözlerime
Bu vedasız ayrılıklara alışık değilim
Hele hoşça kal demeyi
Sevmedim sevemedim bir türlü
Geride bunca yaşanmışlık varken
Gözardı edebilecek misin herşeyi .

Gittiğin gün biliyorum
Kapanacak yüzüme sevda kapıları birbir
Kirpiğimde asılı kalacak sadece yüzün
Gözyaşlarım süzülürken yanaklarıma
Belki de duyacağım son sözün
İki kelime hoşça kal olacak .

acım daha çok taze
gelme üzerime ne olursun
bakma böyle umursamaz tavırlarıma
neler yaşadığı mı bir ben bilirim
bir de Allah biliyor .

Ruhumda koca bir dağ var aslında
Gözyaşlarımla her gün eriyecek
İçimdeki yerin hep boş kalacak
Olmayacak kimse orada
Sana olan yangınlarım
Her yeni günde daha da harlanacak .

Hani ellerimi tutup gözlerime bakarak
Bizi ancak ölüm ayırır diyordun
Kavlimiz öyle değil miydi
Ayrılık diyorlar adına gülüp geçerek
Ben ise son eylül diyorum yar ...




Refik
28 . 12 . 2017
İstanbul