1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2217
Okunma
acı söz söylese de dilin
simgesi olsun masumiyetinin
dışarıda yağmur var bu gece
bulutlar inzivaya çekildi
gök delindi sanki
ıslansam ne fark eder ki
ben aşkından sırılsıklam olmuşum
içimde ne fırtınalar kopar
bilir misin
seni öyle yaşamalı ve yaşatmalıyım ki
sevgiyle öpülmekten bitkin kalsın bedenin
her zerren de ben olayım
yarı aralık dudakların dudaklarımla birleşsin
dilin beni ne çok sevdiğini söylesin
ellerin ellerime kenetlendiğinde
gece kıyama dursun
aşk ateşiyle yanan yüreğimiz kıblemiz olsun
karanlığın içinde buluşsun gölgemiz
nefesimiz karışsın nefesimize
birleşsin bedenlerimiz çılgın bir tutkuyla
hiç ayrılmayalım bir an bile
zaman dursun sonsuza dek
bir bedende iki can olalım
ertelemeden vuslatı koşulsuzca yaşayalım
yaşamın özü bu olsa gerek ...
Refik
27 . 12 . 2017
İstanbul
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz