1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1241
Okunma
Günler aylar bitti yıllar yıla eklendi
Mevsimlerim değişti beşe yükseldi
Sensizlikten sensizliğe büründüm
Sürüklendim sonbahar rüzgarı gibi
Nice hayaller kurup taşlara yaslanmıştık
Yağan yağmurlarda beraber ıslanmıştık
Sensizliğin acısı beni harap eyledi
Sen yoksun kahroldum arşa ulaştı sesim
Gün sensiz bitti güneş battı sonunda
Zifir bir karanlık kahır düştü geceye
O anda durdu zaman içime acı çöktü
Hapsettim kendimi acılı yüreğime
Saymadım kaç yıl oldu ayrı kalalı
Kaldırmadı yüreğim sonunda yenik düştü
Bilemedim canımın böyle yanacağını
Sensizliğin acısı sen gidince başladı
Fatma Ayten Özgün
5.0
100% (1)
Cevap Yaz