Gülüşü odamı aydınlatan kadınım.
Hoş geldin fakir ömrüme.

Acı kol düğmesi gibi hep yanımda.

Ne yapardım bilmem,

Ömrüme bereket olan sen olmasaydın.

Senden önceme dair kırıntılar.

Rutubetli evde oturmak kadar çetindi.

Senden sonrasında hayat var.

Yapboz parçasındaki eksik senin resmindi.

Geldin tam eyledin noksan yanımı.

Aynı bedende iki suret olduk seninle.

Korkudan emin eyledin.

Yalnızlığı ırak eyledin.

Tabiatı aşk kıldın gönlüme.

Ümit güneş sarısı oldu.

İyiki yazılmışsın kaderime.



Sol yanım oldun, aşk meyvemiz kucağımda.

Adına Yunus Emre dedik, doğdu eylül ayında.

Hep yanlış durakta bekliyordum aşkı.

İyi ki rastladım sana aralık ayında.

Karlar eridi aşkımızın yanında.

Soğuklar kırıldı, tebessümünle.

Aşk oldu elinin değdiği her şey.

Gülüşü odamı aydınlatan kadınım.

Hoş geldin sefalar getirdin ömrüme.

Bu aşk seninle güzel…

07. 12. 2015