bırak dökülsün yelkenleri o erimsiz kalyonun
levendler haber getirmesin barbaros’tan
haritaları yansın pîri reis’in
keşfedilmemiş olur daha iyi
bir ülke gülümsemesi zaptedilmek için..

sen hala dolunaydasın
serçe yanağında yağmurun..

süt emmemiş mermerin oksit kıyısı
kayınlar ve çam filizleri
aydınlığını özlemişken senin
kumral isterisiyle tutkunun
göçecektir elbette son titremeside korkunun
samatya’nın camili bir sokağında
(’merhaba’ durağında)


yoksul tenleri okşarken diri ellerinle
yorgun tasarılara taze düş olurken
özleteceksin şarabı.
çünkü terkettiğin bir ozanın
esin kaynağısın geçiçi ayrılıklarda
şimdi beni okurken sen.
bilinçle düğüm at saçlarına
özgürlüğün kristal aynasına
umutla bakarak..


şarap bitiyor
şiir de
ama sen başlıyorsun yeniden
kitap-defter yok
bekliyorum
yine geleceksin bu pazar
ya da beşinci mevsimin başında
dağlar sinmişken tenine
yükünden öğreneyim kuralsız soluksuz iklimini
dizeleri de getir
nil’ide..

GBa