2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1160
Okunma
Her şeyin ziyana uğradığı bir zamanda yaşarken çevremde yıpranan sevgilerin, yozlaşan kimselerin gerçeğini heba ettikleri sözüm ona sevgileriyle yapmacık tavırlarla kalakaldıklarını görüyorum. Çok üzülüyorum kalplerin güller gibi solmasına ve sert fırtınalarla yerle bir olmalarına sevenlerin...Onları yüzüstü bırakıp gidenlerin ardından gözyaşı dökmesine yanan yüreğin sızlamasıdır bu şiir...
DEME SAKIN
Neşeler sende kalsın ağyarı bende bırak
Gözlerimden uzağa kaçan gözlerin ıslak
Güneş gibi yüzüme doğmadın içim kurak
Sevmeye takatim yok yorgunum deme sakın
Dert gemime aldığım beni dibe batırdı
Sensizliğin acısı beni yedi bitirdi
Gören çıldırdım sandı ya da aklın yitirdi
Duymadım habersizim masumum deme sakın
Ellerini tutmadan hayat gemim yürümez
Doya doya bakmadan gözüme uyku girmez
Züleyha’nın suçu ne Yusuf hayalden gitmez
Kadere sözüm geçmez bahtsızım deme sakın
Çırpınırdı yüreğim olsaydın yamacımda
Kırmasaydın kanadım uçacaktım sonunda
Kaf dağında da olsan gelir bulurdun amma
Bir türlü binemedim Anka’ya deme sakın
Zamanı var deme gel vedalar ağır bana
Hazan edip baharı daha fazla ağlatma
Sabretmeye sabrıma gülüp gönlü dağlama
Bende isterdim amma üzgünüm deme sakın
Islığında şeytanın inatta var kibirde
Sen ettin bu hicranı şimdi sen çektirende
Korkmadın mı bir kere Hak yerini bulur da
Eğriyi doğrulardan seçemem deme sakın
Ayşe Ciplioğlu Kaş
5.0
100% (6)