tahtalara çaktım yalnızlığımı
.........................tam
yedi sutun oluşturdu
yokluğun içimde

ortasına kurşun askerler diktim
bakışlarını göğe doğru çevirdim
sen eyyy
şehadet parmağımla işaretlenen
aşkın ışığına beni sürükleyen

suskunluğunla formülle
bu sevdanın uçuşu nereye doğru?

işte yükseliyor
göğsümdeki imanvari aşkım
ya bu cellada ne demeli
ne zaman vuracak vuslatı ensesinden

bütün gelmelerim gitmelere işarettir
ben suskunluğuna bayılıyorum
ben aşkın acısını seviyorum
sessiz duruşuna türküler söylüyorum.....

yanıma yöreme sığmayan maviliğim
tuz biber gibi yakan şairim
visale gelgel diyeni
firakla solluyor geçiyorum...

ben ruhumu yokluğunla büyütüyorum
ne zaman gel desem
üstad üzerime yapıştırıyor kızgın bakışlarını
balık karanın beraklığına alışamaz
suya can...balık suya canan


.......ve yine ne zaman
ellerimle lale eylesem sen desem
karaya vuruyor tüm kavuşmalarım....

...........................................................bırak yakamı ey agubatlık
..............................................BEN SUSKUNLUĞUN TORUNUYUM..

Pınar Önalan