BENGÜ-YAR

Canda cananı bulan özgeye laf söyletmez;
Onu sırdaşı kılan kalpte işgil eğletmez;
Yol aşarken düştüğü bengü-yar sekisinde,
Baki taşa kök salan fani başa meyletmez...

Yar: Uçurum.


"O"

Yazgını selek yaşa, yüksünme darlığına !..
Çözüm buldukça şükret hayatın zorluğuna !
Ben, Sen, O derken bile şirke düşmekten sakın,
İlk olgu mutlak varlık, tek zamir varlığına !..


KARADELİK

Galaksimiz Yapgusu Karahan beleş utar;
Besini yıldızlardır, sır cezbe güneş yutar;
İmge hızından sebep zamanı durdurur da,
Tek rakibi şiirle canhıraş güreş tutar...

Yapgu: Tabi kral.
Utmak : Zafer kazanmak.


PÜR-TEZAT

İddiacı meşrebin tana teşne sedası;
Rakipleri tırsanda keyfe keder edası;
Münazara-koliğe tarih yaver giderse,
Yarınlarda lakabı "polemik kethüdası"...

Tan: Kınama.
Kethüda: 1.Büyük devlet adamlarının, zenginlerin işlerini gören kimse, kahya, 2. Osmanlı’da yöre eşrafının teklifiyle devlet tarafından atanan temsilci.


ROL-MODEL

Her anı değerlidir deştiye ömür sürmez;
Alnı ak, sinesi pak, kem söze meram dürmez;
Milli adanmışlığın rol-model kişiliği,
Duygu derbendimizde düşmana geçit vermez...

Deştiye: Laf olsun diye, boşu boşuna.
* Derbent: 1. Dar geçit, boğaz, 2. Selçuklu ve Osmanlı’da yolların asayiş, huzur ve bakımından sorumlu karakol.