1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
588
Okunma
Benim aydınlığım sen karanlık bana senden uzak her gün bırak şelaleler coşsun ırmaklar oluştursun ben senin bir tebessümün ile okyanuslar ummanlar içindeyim
Yüzünü göremediğim hergünü bıraktım sonsuzluğa o bili isyan etti şahikalar incindi ummanlar yok oldu gitti
Ay bile hüzünle bakıyor yer yüzüne geceleri güneş kainatı aydınlatmıyor senden uzak kaldığım her zerre içim içime sığmıyor söz geçmiyor şu gönlüme güllerim cansız başkaldıramıyor güneşe seni göremediğim zaman
Volkanlar patlıyor yüreğimde ve yanıyor bedenim sensizliğin içinde
Ummanlarda çaresizim cennet benim olsa yüzünün güzelliğini tercih ederim hiç gam yemem bunca zamana bi göster ne olur o gül güzelliğin
5.0
100% (1)
Cevap Yaz