Sebebi Sensin

Rahat bırakmıyor senli hatıram,
Dayanılmaz bir his ki buram buram.
Bu yüzden dünyayla açıldı aram,
Perişan hâlimin sebebi sensin.

Karamsar gönlümde yüksek bir duvar,
Gururunla diktin; göklere kadar,
Önünde ben varım arkada sen, yâr.
Çıkmaz bu yolumun sebebi sensin.

Omzumda yükünle volta atarım,
Arayı açacak ne vardı zalım!
Benden kaçamazsın, yakanda elim,
İsyankâr dilimin sebebi sensin.

Aşkın oltasını kâlbime taktın,
Bana gidilecek yer mi bıraktın.
Serabını gördüm, peşinden aktım.
O ıssız çölümün sebebi sensin.

Bir bakışın benden neleri çaldı,
Mecnun oldu benden, ne biçim hâldi.
Yana yana benden birşey mi kaldı!
Savrulan külümün sebebi sensin.

Zeynep! O gözlerin çakmak mı çakmak!
Meğer bir tuzakmış onlara bakmak.
Beklenen gün geldi; işte son durak,
Zamansız ölümün sebebi sensin.

16.12.2017

Mehmet Semercio