1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1103
Okunma
Hayatta enaz değer verdiğim şey; süslü kelimeler oldu.
Sessizliğin çığlığını bastıramaz ki süslemeler.
Maskelerin arkasından duyduklarım; ya yalnızlığın heybetli korkularıydı kulaklarımda çınlayan.
Yada aşkı yanlış yerde arayanların, kağıttan duvarları.
Bense hep basit kelimeler seçtim; belki de bu yüzden, fazla dikkat çekmedim.
Aşık olmayı dilemedim hiç, aşk olmayı seçtim.
Aşkın olunca, insanlar yansıma olarak kaldı gözümde.
Bu yüzdendir yalnızlığımı aldatacak, birisini bulamayışım.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz