Defalarca kanayan yarama,
Ne hakla dokundun gözyaşlarınla.
Sarıp sarmalaman gerektiği yerde,
Bin bıçak darbesi vardı kelimelerinde.

Çocuktum, büyüttün ellerinde ,
Hırçındım üstelik, uslandım göğsünde .
Ne de alışmıştım oysa herşeye,
Bu zamansız öfkelenmelerin ne diye.

Uykusuz gecelerim, benzer oldu ölüme.
Bir sözün vardı sevgili, ölüm yoktu bize.
Ne değişti de terkedip sol yanımı,
Attın yüreğimi bu yokluğun en dibine.

Elbet vardı bir hatam, eyvallah!
Bazı zamanlar yasaklıydı gülüşüm, doğrudur.
Fakat bu değildi bir fakirin sofrasındakiler,
Bir yudumluk aşkın kalıntılarıyla, zordur yaşamak.

Hayat dediğin kısadır yarensiz,
Göz ne görür ki şimdi sensiz,
Dil harflerin söylenişini unuttu;
Bedenim ise her dem ölüyor istemsiz.

Varsın öyle olsun sevmelerin bedeli.
Bir güz sonrası bekliyorum senden sonraki cemreyi.
Hak, ne verirse bilir elbet sevgili
Hakettiğimiz nefesin vardır elbet bir sebebi. . .

19:21
14.12.2017

Demir A.