Yoksa,duygularmıydı,
Üzerimize gece gibi zamansız çöken,?
yaralıydı kalpler
Gecenin sessizliğini bölen,
kalemin sesiydi

Yazardı hiç durmadan,
Yorulmadan hayata doymadan,
Yazardı kalem çünkü,
Bütün dertlerin tek anahtarı,
Yanlızlığın tek arkadaşı,
Sırdaşı kalem.

Nedendir hiç bilinmez
Halemin bu sevdası,!!
Yazmadan hiç duramaz,
Hiç bir zaman yorulmaz,
Sevenin tek desteği,
Dert ortağıydı kalem,
Yaz kalemim yaz

Ben öyleyim sende yaz,
Yaz ki derman bulayım,
Yaz ki huzura ereyim,
Sen yazmazsan eğer ben biterim,
Yaz ki ben hiç bitip tükenmeyeyim.

Ne zordur şu hayat
Derdi de hiç çekilmez,
Dert kaleme dökülmeden, silinmez,
Yazdıkça azalır derdim,kederim,
Ben yazmayı ta ezelden severim,
Ben söylerim kalem yazar,
Böyle geçer günlerim,

Benimle bütün olmuş kalemim,
Kalemim olmadan
ben ne yazar,nede söylerim,
Dilsizliğimin dili oldu
Bu kalemim.

M.yavuz