ayrılık yağmuru yağdı ansızın
hazırlıksız yakalandık ıslandık
yoktu şemsiyemiz
sitem etmeler imalı göndermeler
acı sonun habercisiymiş meğer

yağmur şiddetini gittikçe arttırıyordu
çakan her şimşekte korkuyordum
uzandı ellerim tuttum ellerini usulca
titremekten ellerin kayıyordu parmak uçlarıma

ikimiz de suskun
patlamaya hazır bomba gibiydik
neler oluyordu böyle bize
birbirini seven iki sevgili değil miydik

sevda sözcükleri düşmezken dilimizden
iki yabancı olduk aniden
etkiye tepki miydi yaşadıklarımız
yoksa aşkımızın yükü ağır mı geldi

bir daha sever miyim bilmiyorum
dayanır mı yüreğim sensizliğe
sevgi uzak olsun benden
aldım payıma düşeni senden
seni hatırlatan ne varsa unutmak istiyorum

kalmasın senden bir iz yüreğimde
senden kalan her ne varsa yakıp
küllerini atacağım sonsuz denizlere
olmayacaksın artık aldığım nefesimde
gidişini izlemek ne kadar da zordu
kelebeğin can çekişini izlemekti sanki
açmamış bir gülün tomurcuğunda ...




Refik
11 . 12 . 2017
İstanbul