Yakar içimi kızıl, dillere düşen kâkûl
Nazarın tozu kafi, gelmene can dayanmaz
Cevrü cefa sarsa da; yeter ki bir defa gül
Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz

Soramam edebimden; neredesin? diyerek
Nadanlara anlattım, gayri yüreğim kanmaz
Bir selamın göndersen, olmaz ispata gerek
Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz

Her âşığın çilesi, aşkını zirve yapar
Zümrüdü anka olur, gayri dağlara konmaz
Ney’in terennümünde, hasreti dünden kapar
Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz

Bağında gül olayım, bağbanına sor beni;
Aşkın odu boyadı, bir daha da boyanmaz
Bülbüller ötüşmekte ,susturmaz bu kor beni
Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz

Esmeri gecelerde, bir tohum filizlenir
Kainat uyanır da, senin cismin uyanmaz
Dürülür tüm acılar, ta şuram da gizlenir
Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz

Arzeni söyler içten, sağır kulaklar duymaz
Gören gözün değildir, buna kimse inanmaz
Hakka ram olan kişi, sayrı sözlere uymaz
Yanar alemi cihan, içimde âşkın yanmaz