2
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
850
Okunma
varlığın hasret yokluğun ölüm
yaz gibi sıcak güz gibi soğuğum
dilimde şarkısın fikrimde şiir
özlemin kimsesiz koca bir şehir
ne sen çaresin nede ben çaresiz
yürek efkarlı gönlüm paresiz
uzağındayım her bir adımın
kelimeler aciz kalır kifayetsiz
korkmuyorum hiç korkumdan
keskinim çelik gibi
varlığın ağır yokluğun kağır
kırılmışım ben dalımdan
öfkem var dilimde dünümde
bilirim çok dert var benim önümde
kuruyorum kendimi kendi elimde
hasreti nefrete bağlıyorum
ne varsın ne yoksun bende
hasretin güneş açar gölgemde
farkedermi gelsende gitsende
derdimi aşkına bağlıyorum
ya mecnun bu gönül yada bir deli
özlemezmi yürek çekip gideni
nefretmi’ki aşkın bedeli
alan alsın ben artık almıyorum
kalan kalsın ben artık kalmıyorum.
Cevap Yaz